ေႏြတမာန္- စိတ္၏ေစရာ (၀တၳဳတုိ)

ေႏြတမာန္

စိတ္၏ေစရာ

အေမရန္ကုန္သို႔လာသည့္အခါတိုင္း … ကၽြန္ေတာ္တို႔ၿမိဳ႕မွ သတင္းမ်ား၊ ေနာက္ဆုံးအျဖစ္အပ်က္မ်ားကို ေျပာျပတတ္ပါသည္။ အမ်ားအားျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေနထိုင္ရာရပ္ကြက္ထဲက လူမ်ားအေၾကာင္းျဖစ္ပါသည္။ ဘယ္သူဘယ္ဝါျဖင့္ ကြယ္လြန္သြားၿပီ၊ ဘယ္သူနဲ႔ဘယ္သူအိမ္ေထာင္က်တယ္၊ ဘယ္လင္မယားျဖင့္ကြဲသြားၾကၿပီဆိုသည့္အေၾကာင္းမ်ားပင္။

သူငယ္ခ်င္းမ်ားအေၾကာင္း၊ ငယ္ေပါင္းႀကီးေဖာ္မ်ားအေၾကာင္း၊ တစ္ရပ္တည္းေနသူမ်ားအေၾကာင္းေတြကို သိခြင့္ရသည့္အတြက္ အဘိုးတန္ လွပါသည္။ တကယ္ေတာ့ နယ္ၿမိဳ႕ကေလး၏ရပ္ကြက္တစ္ခုမွ သာမန္လူတန္း စားမ်ားအေၾကာင္းကို ယခုလို ေနရင္းေဒသက လူႀကဳံကေျပာျပမွသာ သိခြင့္ရတတ္ၿမဲျဖစ္သည္။

သည္တစ္ေခါက္ အေမရန္ကုန္ကိုေရာက္လာေတာ့ ေရာက္သည့္ညမွာပင္ နာေရးသတင္းတစ္ခုကိုေျပာျပသည္။

]]မသိန္းၿမိဳင္တစ္ေယာက္ေတာ့ ဆုံးသြားရွာၿပီသားေရ}}

]]ဗ်ာ- မသိန္းၿမိဳင္၊ ေက်ာ္ဟိန္းမယားမသိန္းၿမိဳင္လား အေမ}}

]]ေအးေပါ့ကြယ္၊ ဘယ္သူရွိရဦးမွာလဲ၊ ေက်ာ္ဟိန္းမယားမသိန္းၿမိဳင္ေပါ့ကြဲ႕}}

]]အင္း- မသိန္းၿမိဳင္ႀကီးလည္း မငယ္ေတာ့ဘူး၊ အသက္၆၀ေက်ာ္ေလာက္ရွိေရာေပါ့ေနာ္အေမ}}

]]ရွိတာေပါ့၊ အေမတို႔ထက္ငယ္လွ ေလးငါးေျခာက္ႏွစ္ေပါ့ကြယ္}}

]]သူ႕သားေက်ာ္ဟိန္းေလးေရာ…  ျပန္လာေသးလားအေမ}}

]]လာတာမေတြ႕ပါဘူး၊ မေနခ်င္လို႔ထြက္ေျပးသြားမွေတာ့ ဘယ္ျပန္ လာေတာ့မွာလဲကြယ္၊ သူ႕အေမေသတာလည္း ဘယ္သိလိမ့္မလဲ}}

 ကၽြန္ေတာ္သည္ မသိန္းၿမိဳင္ႀကီးအေၾကာင္းကို ျပန္ေတြးေနမိသည္။ တကယ္ေတာ့ အေမေျပာေသာမသိန္းၿမိဳင္ဆိုသူမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရပ္ကြက္ထဲမွ အ႐ူးမႀကီးတစ္ေယာက္သာျဖစ္ပါသည္။ မသိန္းၿမိဳင္ႀကီး႐ူးေနသည္ကို ကၽြန္ေတာ္လူမွန္းသိတတ္စကတည္းက ျမင္ခဲ့ရသည္။

တစ္ရပ္လုံးက မသိန္းၿမိဳင္ကို အ႐ူးမတစ္ေယာက္လို႔ ရင့္ရင့္သီးသီး မေျပာၾကပါ။ မသိန္းၿမိဳင္ကို ]]ေက်ာ္ဟိန္းမယားမသိန္းၿမိဳင္}}လို႔ပင္ ကင္ပြန္း တပ္ေခၚေဝၚၾကေလ၏။

ထိုသို႔ေခၚေဝၚသည္မွာလည္း အေၾကာင္းရွိေပသည္။ မသိန္းၿမိဳင္ ႀကီး႐ူးေနပုံကိုက နည္းနည္းဆန္းေန၏။ အခ်ိဳ႕ကေတာ့ မသိန္းၿမိဳင္ႀကီးကို ]]လင္တ႐ူး}}ဟုေျပာၾကသည္။ ဟုတ္မဟုတ္ေတာ့ မသိန္းၿမိဳင္ႀကီး ႐ူးပုံ႐ူးနည္းကိုၾကည့္၍ အကဲျဖတ္႐ုံသာရွိေလသည္။

နံနက္မိုးလင္းသည္ႏွင့္ မသိန္းၿမိဳင္ႀကီး သူ႕အိမ္ကထြက္လာတတ္သည္။ လမ္းထိပ္ကအုတ္ခုံမွာထိုင္သည္။ ေတြ႕သမၽွ ျမင္သမၽွလူေတြကို ေယာက္်ားႏွင့္မိန္းမ တြဲဖက္ကာ သူ႕ပါးစပ္ထဲမွာ သူ႕သေဘာႏွင့္သူ ေပးစားေနတတ္သည္။

]]ကြမ္းယာေရာင္းတဲ့ မဆစ္တိုနဲ႔ ေရထမ္းတဲ့ကုလားဆာမိနဲ႔ ညား}}

]]အိမ္သာတြင္းတူးတဲ့ ကိုၫိုေအးနဲ႔ မုဆိုးမ ေဒၚစိန္ျမနဲ႔ ညား}}

]]ဆိုက္ကားသမား ျမတ္စံနဲ႔ အေၾကာ္သည္ မတင္ေမနဲ႔ ညား}}

]]ေကာလိပ္ေက်ာင္းသား ေမာင္သက္ေဖနဲ႔ ေက်ာင္းဆရာမ တင္တင္ေဝနဲ႔ ညား}}

]]အမဲသားသည္ ေမာင္ေက်ာက္နဲ႔ ဆိတ္သားသည္ ခတီမာနဲ႔ ညား}}

]]ဖဲသမားေအာင္မင္းနဲ႔ အၿငိမ့္မင္းသမီး ျမရတီနဲ႔ ညား}}

]]အရက္သမား ငေအးႀကီးနဲ႔ ခြက္ပုန္းေရာင္းတဲ့ မဘုဒိုနဲ႔ ညား}}

]]ငါနဲ႔ ေက်ာ္ဟိန္းနဲ႔ ညား- ဟား- ဟား- ဟား- -}}

ေတြ႕သမၽွ ေယာက္်ားမိန္းမမ်ားကို ေျပာဆိုေပးစားၿပီးေနာက္ နိဂုံး ခ်ဳပ္အဆုံးသတ္မွာ ]]ငါနဲ႔ေက်ာ္ဟိန္းနဲ႔ညား}}ႏွင့္ခ်ည္း အဆုံးသတ္ၿမဲျဖစ္ ေလသည္။

ေတာ္ေတာ္လည္ေသာ အ႐ူးမမသိန္းၿမိဳင္ပါေပ။ ကၽြန္ေတာ္သည္ လူမွန္းသိတတ္စကတည္းက မသိန္းၿမိဳင္ႀကီး ရပ္ကြက္ထဲက လမ္းတကာ လွည့္သြားကာ ေတြ႕ေတြ႕သမၽွ ျမင္ျမင္သမၽွ ေယာက္်ားမိန္းမမ်ားကို သူ႕အာ႐ုံ ထဲတြင္ေပၚလာသည့္အတိုင္း ႏႈတ္မွေအာ္ဟစ္ေပးစားေလ့ရွိတာကို ေန႔ရွိသမၽွ ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရပါ၏။

]]ေဗဒင္ဆရာ ဆရာခနဲ႔ နတ္ကေတာ္ စိန္ျမၫိုနဲ႔ ညား}}

]]စက္ခ်ဳပ္တဲ့ တင့္ေအာင္နဲ႔ အထည္သည္ မအုံးတင္နဲ႔ ညား}}

]]ဘိန္းစားေက်ာ္ဆန္းနဲ႔ အရပ္ပ်က္မ မိႀကိဳင္နဲ႔ ညား}}

]]ငါနဲ႔ ေက်ာ္ဟိန္းနဲ႔ ညား- ဟား- ဟား- ဟား- -}}

တစ္ခုေတာ့ရွိသည္။ မသိန္းၿမိဳင္ႀကီး တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ လွည့္ပတ္ေပးစားေနသူမ်ားမွာ လက္ရွိအေျခအေနတြင္ အိမ္ေထာင္မရွိသူ မ်ားျဖစ္သည္။ အိမ္ေထာင္သည္အခ်င္းခ်င္းကို မသိန္းၿမိဳင္ႀကီးက ဘယ္ေတာ့မွ ေပးစားေျပာဆိုျခင္းမရွိေခ်။ လူပ်ိဳအပ်ိဳမ်ား၊ မုဆိုးဖိုမုဆိုးမမ်ား၊ တစ္ခုလပ္တစ္လင္ကြာမ်ားကို မသိန္းၿမိဳင္ႀကီးက သိေနသည္။ မသိန္းၿမိဳင္ႀကီးသည္ ရပ္ကြက္ထဲမွလူအားလုံးကို နာမည္ႏွင့္အလုပ္အကိုင္ မ်ားတြဲ၍မွတ္မိေနေပ၏။

မသိန္းၿမိဳင္ႀကီးႏႈတ္မွ ေပးစားခံရသူမ်ားမွာ လူလြတ္အခ်င္းခ်င္းလည္းျဖစ္သည္။ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္လည္း အလုပ္အကိုင္ခ်င္း အသက္အ႐ြယ္ခ်င္း လိုက္ဖက္ေနသူမ်ားျဖစ္တတ္ေပသည္။

]]နတ္ဆိုင္းတီးတဲ့ စိန္ေအာင္ဝင္းနဲ႔ နတ္ကေတာ္ ခင္ေထြးရီနဲ႔ ညား}}

]]ေက်ာင္းဆရာ ကိုသာေဘးနဲ႔ ေက်ာင္းဆရာမ မယဥ္ေက်းနဲ႔ ညား}}

]]ဆရာဝန္ေဒါက္တာတင္ထြဋ္နဲ႔ သားဖြားဆရာမ ေနာ္မူယာနဲ႔ ညား}}

ထိုသို႔ တြဲဖက္ေပးထားေသာအတြဲမ်ားမွာ လုပ္ငန္းခ်င္းသဟဇာတ မၽွေနေသာ လိုက္ဖက္ညီသည့္အတြဲမ်ားပင္ျဖစ္ေလသည္။

မည္သို႔ဆိုေစ¼¼ အ႐ူးမတစ္ေယာက္က ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္ တစ္ရပ္လုံးၾကားေအာင္ ေအာ္ဟစ္ေပးစားခံရသည့္အတြက္ ကာယကံရွင္ မ်ားကမူ မေၾကနပ္ၾကသည္က မ်ားေပ၏။ ေပးစားခံရသူအခ်င္းခ်င္းလည္း တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ အၾကည့္ရခက္ေအာင္ျဖစ္ကုန္ၾကသည္။  အ႐ူးျဖစ္ေနေတာ့လည္း ဘယ္လိုမွ အေရးမယူသာ၊ မေျပာသာႏွင့္ ႀကိတ္ခံ ေနရသည္။

သည္ၾကားထဲမွာ အ႐ူးေရးတဲ့ဖူးစာေၾကာင့္ တကယ္ပင္ ]]ညား}} သြားၾကသူမ်ားရွိပါေသးသည္။

အမဲသားသည္ ေမာင္ေက်ာက္နဲ႔ ဆိတ္သားသည္ ခတီမာတို႔အတြဲ။

စက္ခ်ဳပ္တဲ့ တင့္ေအာင္နဲ႔ အထည္သည္ မအုံးတင္တို႔အတြဲ။

ေက်ာင္းဆရာ ကိုသာေဘးနဲ႔ ေက်ာင္းဆရာမ မယဥ္ေက်းတို႔အတြဲ မ်ားျဖစ္ၾကသည္။

ထိုအတြဲမ်ားမွာ မသိန္းၿမိဳင္ႀကီး ႏႈတ္မွေပးစားေသာေၾကာင့္ စိတ္ဝင္စားၿပီး ယူျဖစ္ၾကတာလားဆိုတာေတာ့ ကာယကံရွင္မ်ားသာ သိေပမည္။

မသိန္းၿမိဳင္ႀကီးသည္ ရပ္ကြက္ထဲတြင္သာမက၊ တစ္ၿမိဳ႕လုံးကို ေလၽွာက္သြားေနတတ္သည္။ ေဈးထဲလည္းေရာက္သည္။ သေဘၤာဆိပ္လည္း ေရာက္သည္။ တစ္ခါတစ္ရံ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေက်ာင္းကိုပင္ေရာက္လာတတ္ေသးသည္။

]]ေက်ာင္းအုပ္ဆရာလူပ်ိဳႀကီးနဲ႔ မုဆိုးမဆရာမေဒၚေအးၾကည္နဲ႔ ညား}}

]]ေက်ာင္းစာေရးတင္ေဆာင္နဲ႔ အသုပ္သည္ မၿငိမ္းေအးနဲ႔ ညား}}

]]ငါနဲ႔ ေက်ာ္ဟိန္းနဲ႔ ညား- ဟား- ဟား- ဟား- -}}

ေက်ာင္းပတ္ဝန္းက်င္ကလူမ်ားကိုလည္း နာမည္ပါရေအာင္စုံစမ္းကာ ေအာ္ဟစ္ေပးစားတတ္ျပန္သည္။

ဣေျႏၵႀကီးသူ၊ ရွက္တတ္သူမ်ားက ၾကာေတာ့…  မသိန္းၿမိဳင္ႀကီးႏွင့္ လမ္းမွာဆုံရေတြ႕ရမွာကိုေၾကာက္လာသည္။ မသိန္းၿမိဳင္ႀကီးကိုျမင္လၽွင္ ေဝးေဝးကေရွာင္ေျပးၾကေလ၏။

]]ဆရာဝန္နဲ႔နပ္စ္မနဲ႔ ညား}}

]]ေက်ာင္းဆရာနဲ႔ဆရာမနဲ႔ ညား}}

]]မင္းသားနဲ႔မင္းသမီးနဲ႔ ညား}}

]]စာေရးနဲ႔စာေရးမနဲ႔ ညား}}

]]ငါနဲ႔ ေက်ာ္ဟိန္းနဲ႔ ညား- ဟား- ဟား- ဟား- -}}

တစ္ခါတစ္ရံ တြဲဖက္ေပးစားရန္ လူရွာလို႔မရလၽွင္ အထက္ပါအတိုင္း ေယဘူယ်သေဘာ ေအာ္ဟစ္ေပးစားေနတတ္ျပန္၏။

မည္သို႔ေအာ္ေအာ္၊ နာမည္တပ္ၿပီးေတာ့ပဲ ေပးစားçေပးစား၊ နာမည္မပါပဲ ေပးစား… ေပးစား …  ေနာက္ဆုံးနိဂုံးအခ်ဳပ္တြင္ေတာ့ သူႏွင့္ေက်ာ္ဟိန္း တို႔ညားၾကေလသတည္းႏွင့္ အဆုံးသတ္သည္သာျဖစ္သည္။

ထိုကဲ့သို႔…  အခ်ိန္ရွိသေ႐ြ႕ ေယာက္်ားႏွင့္မိန္းမ ေပးစားကာ အိမ္ေထာင္မႈကိစၥတစ္ခုတည္းကို စိတ္ဝင္စား႐ူးသြပ္ေနေသာေၾကာင့္ ]]လင္တ႐ူး}}ဟုစြတ္စြဲၾကျခင္းပင္ျဖစ္ေလသည္။

+ + + + + + + + +

မသိန္းၿမိဳင္ႏွင့္သူ႕မိခင္သည္ ရပ္ကြက္ထဲက ၿခံေလးထဲတြင္ေနထိုင္ ခဲ့ၾကသည္။ မသိန္းၿမိဳင္တို႔ၿခံထဲတြင္ သီးပင္စားပင္မ်ားစိုက္ပ်ိဳးထားသည္။ သူမ၏မိခင္ႀကီးက ထိုသီးႏွံမ်ားကိုေရာင္းခ်ျခင္းျဖင့္ စီးပြားရွာခဲ့သည္ဟုဆို သည္။

မသိန္းၿမိဳင္ႀကီး မ႐ူးသြပ္ခင္ကအေၾကာင္းမ်ားကို ကၽြန္ေတာ္မသိမီခဲ့ပါ။ ကၽြန္ေတာ္လူမွန္းသိတတ္သည့္အခ်ိန္တြင္ မသိန္းၿမိဳင္ႀကီးကို ရပ္ကြက္ ထဲက အ႐ူးမႀကီးတစ္ေယာက္အျဖစ္ သိျမင္ခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။ မသိန္းၿမိဳင္ႀကီးမွာ အေမႏွင့္အ႐ြယ္ခ်င္းမတိမ္းမယိမ္းမို႔ ငယ္စဥ္က အေၾကာင္းမ်ားကို အေမျပန္ေျပာျပ၍သိရျခင္းျဖစ္သည္။

]]မ်ိဳး႐ိုးလည္း မရွိရွာပါဘူး၊ ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ အေကာင္းပါ၊ သုံးတန္းေလာက္အထိေတာင္ ေက်ာင္းေနခဲ့ေသးတယ္၊ အပ်ိဳေပါက္ေလး ျဖစ္လာမွ တငိုငိုတရယ္ရယ္နဲ႔ျဖစ္လာတာ၊ အစပိုင္းက မသိသာေသးဘူး၊ အသက္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ေရာက္ေတာ့ ခုလိုအေျခအေနျဖစ္သြားတာပဲ၊ သူ႕ အေမဆုံးသြားတဲ့အခ်ိန္မွာ ပိုဆိုးသြားတာ၊ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းလည္း မရွိေတာ့ ကုဖို႔သဖို႔ ကူညီေပးမယ့္လူလည္း မရွိဘူးေလ၊ သနားစရာပါကြယ္}}

တကယ္ေတာ့ မသိန္းၿမိဳင္ႀကီးသည္ အ႐ူးဆိုေသာ္လည္း ဘယ္သူ႕ကိုမွဒုကၡမေပး။ ႐ုန္းရင္းၾကမ္းတမ္းျခင္းလည္းမရွိ။ ဆဲဆိုျခင္းလည္း မရွိေပ။ ညစ္ညစ္ညမ္းညမ္းလည္းမေန။ သနပ္ခါးဘဲၾကားႀကီးအၿမဲလိမ္းကာ အဝတ္ အစားကိုလည္း သပ္သပ္ရပ္ရပ္ပင္ဝတ္ဆင္တတ္ေလသည္။

မိခင္ႏွင့္ေနထိုင္ခဲ့ေသာ ၿခံေလးထဲမွတဲအိမ္ေလးမွာပင္ မသိန္းၿမိဳင္ႀကီးက တစ္ေယာက္တည္းေနသည္။

မသိန္းၿမိဳင္ႀကီးၿခံထဲမွာ သီးပင္စားပင္ အေတာ္မ်ားမ်ားရွိသည္။ ဇီးသီးေပၚခ်ိန္၊ မက်ည္းသီးေပၚခ်ိန္မ်ားမွာ လာခူးေနက်ေဖာက္သည္မ်ားက အပင္လိုက္ခူးဆြတ္ကာ မသိန္းၿမိဳင္ႀကီးကို သင့္ေတာ္သလို မုန္႔ဖိုးေပးသြား တတ္၏။

မသိန္းၿမိဳင္ႀကီးသည္ ဘယ္ေတာ့မွခ်က္ျပဳတ္မစားေခ်။ မနက္မိုး လင္းသည္ႏွင့္ ေရမိုးခ်ိဳးဖီးလိမ္းျပင္ဆင္ကာ လမ္းတကာေလၽွာက္သြားေန တတ္သည္။ ေတြ႕သမၽွလူကို တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ေပးစားေနတတ္ သည္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေလးမ်ားက ေက်ာင္းပိတ္ရက္ဆိုလၽွင္ မသိန္းၿမီဳင္ ႀကီးၿခံထဲသြားကာ ေဆာ့ကစားၾကသည္။ ဇီးသီႏွင့္ကုလားမက်ည္းသီးမ်ား ကိုခူးဆြတ္စားၾကသည္။ မသိန္းၿမိဳင္ႀကီး ရွိရွိ… မရွိရွိ၊ တခါးမရွိေသာၿခံထဲသို႔ ဝင္ခ်င္သလိုဝင္လို႔ရေပသည္။

မသိန္းၿမိဳင္ႀကီးသည္ ကေလးမ်ားကိုခ်စ္တတ္သည္။ ကေလးမ်ား သူ႕ၿခံထဲလာေဆာ့တာ၊ အသီးေတြခူးဆြတ္စားတာကို ဘာမွမေျပာ။ သူ႕မွာ ပိုက္ဆံရွိလၽွင္ ကေလးေတြကို တစ္ေယာက္ငါးျပား၊ ဆယ္ျပား၊ တစ္မတ္ စသည္ျဖင့္ မုန္႔ဖိုးေပးေသးသည္။

ရပ္ကြက္ထဲက ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေလးမ်ားသည္ မသိန္းၿမိဳင္ႀကီးကို ခင္ၾက၏။

မသိန္းၿမိဳင္ႀကီးက ကေလးမ်ားကိုဘာမွမေျပာ။ မဟန္႔တား။ သူ႕ ဟာသူ ႏႈတ္မွတတြတ္တြတ္ေရ႐ြတ္ကာ အ႐ြယ္ေရာက္ၿပီးေယာက္်ားႏွင့္မိန္းမ မ်ားကိုေပးစားေနတတ္ေလသည္။

]]ေ႐ႊဘုံသာဘုရားက ေဂါပကလူႀကီးနဲ႔ ဘုရားမွာပန္းေရာင္းတဲ့ ေကာင္မေလးနဲ႔ ညား}}

]]မိန္းမလ်ာလွျမင့္နဲ႔ ေယာက္်ားလ်ာ တင္ေအးမာနဲ႔ ညား}}

]]လက္ဖက္ရည္ေဖ်ာ္တဲ့ကုလားနဲ႔ အေၾကာ္ေရာင္းတဲ့ကုလားမနဲ႔ ညား}}

]]ငါနဲ႔ ေက်ာ္ဟိန္းနဲ႔ ညား- ဟား- ဟား- ဟား- -}}

]]မသိန္းၿမိဳင္ႀကီး၊ ခင္ဗ်ားက လည္လိုက္တာဗ်ာ၊ ခင္ဗ်ားက    ကိုယ့္ကိုကိုယ္က်ေတာ့ ေက်ာ္ဟိန္းနဲ႔ခ်ည္း ေပးစားတယ္၊ တျခားလူေတြကို    ခင္ဗ်ားမႀကိဳက္ဘူးလားဗ်}}

]]ႀကိဳက္ေပါင္ေတာ္၊ ငါ့ရည္းစားက ေက်ာ္ဟိန္း၊ ငါ့လင္က ေက်ာ္ဟိန္း၊ ေက်ာ္ဟိန္းပဲငါခ်စ္တယ္၊ ေက်ာ္ဟိန္းက ငါ့ေယာက္်ား}}

]]ခင္ဗ်ား ဝင္းဦးမႀကိဳက္ဘူးလားဗ်}}

]]မႀကိဳက္ေပါင္၊ ႏႈတ္ခမ္းေမြးႀကီးနဲ႔}}

]]ၫြန္႔ဝင္းတို႔ ေဇာ္ဝမ္းတို႔ေရာ}}

]]မႀကိဳက္ေပါင္၊ ေက်ာ္ဟိန္းမွေက်ာ္ဟိန္းပဲ၊ ေက်ာ္ဟိန္းကို ငါသစၥာမေဖာက္ဘူး၊ ေက်ာ္ဟိန္းက ငါ့ကိုသိပ္ခ်စ္တာဟဲ့}}

လည္လည္းလည္တဲ့ အ႐ူးပါးပါေပ။

ေက်ာ္ဟိန္းဇာတ္ကားမ်ား႐ုံတင္လၽွင္လည္း မသိန္းၿမိဳင္ႀကီးက မလြတ္တန္းၾကည့္ေလသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ၿမိဳ႕က႐ုပ္ရွင္႐ုံေလးမွာ ေတာ႐ုံျဖစ္ ရာ အတန္းႏွစ္တန္းသာရွိေလသည္။ ေရွ႕တန္းႏွင့္ေနာက္တန္းဟူ၍ျဖစ္သည္။ ထိုစဥ္က ေရွ႕တန္းျပားငါးဆယ္၊ ေနာက္တန္း တစ္က်ပ္ေပးရသည္။ ေနာက္တန္းမွာသာ ခုံတန္းႏွင့္ခုံနံပါတ္ႏွင့္ျဖစ္ေသာ္လည္း ေရွ႕တန္းမွာ ခုံမ်ားခ်မထားေပ။ သံမံတလင္းခင္းအတိုင္းထားကာ ဖ်ာၾကမ္းမ်ားကို ေဘးမွာပုံေပးထား၏။ ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္သူက ကိုယ္ဖာသာ ဖ်ာယူ၍ခင္းထိုင္ရသည္။

မသိန္းၿမိဳင္ႀကီးသည္ ေက်ာ္ဟိန္းကား႐ုံတင္လၽွင္ ျပားငါးဆယ္တန္း ေရွ႕တန္းသို႔ ပိုက္ဆံမေပးပဲစြတ္ဝင္သြားသည္။ လက္မွတ္ေစာင့္မ်ားကလည္း မသိန္းၿမိဳင္ႀကီးအေၾကာင္းကိုသိေန၍ မတားျမစ္ၾကေပ။ မသိန္းၿမိဳင္ႀကီးက ေက်ာ္ဟိန္းကားကို တစ္ခါတစ္ရံ ညစဥ္ရက္ဆက္ၾကည့္ေလ၏။

သည္လိုႏွင့္ တစ္ခ်ိန္တြင္ မသိန္းၿမိဳင္ႀကီး၌ကိုယ္ဝန္ရွိလာသည္။ဆန္းျပားေသာအျဖစ္ေတာ့မဟုတ္ပါ။ အ႐ြယ္ကလည္း အ႐ြယ္ေကာင္း။ ႐ုပ္ရည္ေလးလည္း အသင့္အတင့္ရွိသည္။ ႐ူးေနေသာ္လည္း သပ္သပ္ရပ္ရပ္ေနတတ္ေသာမိန္းမတစ္ေယာက္ကို ဆိတ္ကြယ္ရာတြင္ ေစာ္ကားေမာ္ကား ျပဳလိုသည့္ေယာက္်ားမ်ိဳး တစ္ေယာက္ေတာ့ ရွိေပမည္။ တစ္ေယာက္မကလည္း ျဖစ္ႏိုင္ေပသည္။

မသိန္းၿမိဳင္မွာကိုယ္ဝန္ေဆာင္ထားရသည့္အရိပ္အေယာင္မ်ားကို ျမင္ေတာ့ ရပ္ကြက္ထဲက ကၽြန္ေတာ့္အေမအပါအဝင္ မိန္းမႀကီးမ်ားက တိုးတိုးတိတ္တိတ္ေမးျမန္းခဲ့ၾကေလသည္။

]]ဘယ္သူနဲ႔ျဖစ္တာလဲ}}ဆိုသည့္ေမးခြန္းကို ]]ေက်ာ္ဟိန္းနဲ႔ျဖစ္တာပါ}}လို႔ ရယ္ရယ္ေမာေမာပင္ ျပန္ေျဖခဲ့ပါသတဲ့။

]]သိန္းၿမိဳင္၊ ညီး ဒီကိုယ္ဝန္ဘယ္သူနဲ႔ရတာလဲ၊ ညီး ဘယ္သူနဲ႔ အတူတူအိပ္ခဲ့လဲ၊ ညီး ကေလးေမြးရေတာ့မယ္ဆိုတာ သိသလား}}

]]သိသားပဲ၊ ဗိုက္ႀကီးရင္ ကေလးေမြးရမွာေပါ့}}

]]ဒီဗိုက္ဘယ္သူနဲ႔ရတယ္ဆိုတာ ငါတို႔ကိုေျပာစမ္း၊ ငါတို႔ တရားသျဖင့္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးမယ္}}

]]အို…  အစ္မတို႔ကလည္း၊ ဘယ္သူနဲ႔ရရမွာလဲ၊ ကၽြန္မေယာက္်ားကေက်ာ္ဟိန္းေလ၊ ဒီဗိုက္က ေက်ာ္ဟိန္းနဲ႔ရတဲ့ဗိုက္ေပါ့}} 

]]ေအး- အဲဒီေက်ာ္ဟိန္းနဲ႔ ညီးဘယ္မွာေတြ႕ခဲ့သလဲ၊ ဘယ္ေနရာမွာညားခဲ့သလဲ၊ ငါတို႔ကိုေျပာစမ္း}}

]]႐ုပ္ရွင္ၾကည့္ၿပီး ကၽြန္မျပန္လာေတာ့ ကိုေက်ာ္ဟိန္းက ကၽြန္မေနာက္ကိုလိုက္လာတာေတာ့- ဟီဟီ၊ အိမ္မွာတစ္ညလုံးအိပ္ၿပီး မနက္မိုး လင္းခါနီးမွသူကျပန္တာ၊ ညက်ေတာ့ ႐ုပ္ရွင္ထဲမွာပါရဦးမွာမို႔လို႔ ျပန္နားဦးမယ္တဲ့}}

]]ဘုရား-ဘုရား- အဲဒါ တကယ့္ေက်ာ္ဟိန္းမဟုတ္မွန္း ညီး မသိဘူးလားေအ}}

]]တကယ့္ေက်ာ္ဟိန္းပါေတာ္၊ တကယ္ေက်ာ္ဟိန္းမို႔လို႔ ကၽြန္မ ေနာက္လိုက္လာတာေပါ့}}

မသိန္းၿမိဳင္အေျပာျဖင့္ပင္ တကယ္ျဖစ္ရပ္၏႐ုပ္လုံးက ထင္ေပၚလာေလသည္။ တစ္စုံတစ္ဦးသည္ မသိန္းၿမိဳင္ကို ေက်ာ္ဟိန္းအေယာင္ေဆာင္ ကာ သားမယားျပဳက်င့္ခဲ့ျခင္းပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။ ထိုသူသည္ မည္သူလဲ။ မသိန္းၿမိဳင္ကေတာ့ ေက်ာ္ဟိန္းအစစ္ပါလို႔ခ်ည္းေျပာေနသည္။ ေက်ာ္ဟိန္း အစစ္လို႔ထင္ရေအာင္ ထိုသူသည္ ႐ူးေနေသာမသိန္းၿမိဳင္ကို မည္သို႔လွည့္စားခဲ့ပါလိမ့္။

အရပ္ထဲမွလူမ်ားစုေဝးကာ မသိန္းၿမိဳင္ၿခံထဲတြင္ ပုန္းကြယ္ရင္း တစ္ညလုံးေစာင့္ၾကည့္ၾကသည္။ ေလးငါးညဆက္တိုက္ေစာင့္ၾကည့္ၾကသည္။ မသိန္းၿမိဳင္၏ ေက်ာ္ဟိန္းအေယာင္ေဆာင္လူယုတ္မာသည္ ေရာက္မလာခဲ့ေတာ့ပါ။ မသိန္းၿမိဳင္ကိုစြန္႔ခြာသြားခဲ့တာလား။ လူမ်ားေစာင့္ၾကည့္ေနမွန္း သိ၍ မလာေတာ့တာလား။ ေစာင့္ၾကည့္ေနေသာလူအမ်ားထဲတြင္ပင္ ေက်ာ္ဟိန္းအေယာင္ေဆာင္သူပါခဲ့ေလသလား။ ေက်ာ္ဟိန္းအေယာင္ေဆာင္ ပုဂၢိဳလ္မွာ တစ္ဦးတည္းေရာ ဟုတ္ပါေလစ။

မည္သို႔ပင္ဆိုေစ… မသိန္းၿမိဳင္ကိုေျခေတာ္တင္ခဲ့ေသာ ေက်ာ္ဟိန္းကိုယ္ခြဲသည္ မည္သူျဖစ္ေၾကာင္းမေပၚေပါက္ခဲ့ပါ။

အခ်ိန္တန္ေသာအခါ မသိန္းၿမိဳင္ႀကီးသည္ ကေလးတစ္ေယာက္ကို ေမြးဖြားခဲ့ေလသည္။ ကေလးက ေယာက္်ားေလး။ အေဖမေပၚေသာကေလး ကို အရပ္က သူ႕မိခင္မသိန္းၿမိဳင္လက္သုံးစကားအတိုင္း ေက်ာ္ဟိန္းသားဟု သတ္မွတ္ကာ ]]ေက်ာ္ဟိန္းေလး}}ဟု နာမည္ေပးေခၚေဝၚခဲ့ၾကေလသည္။

ထိုအျဖစ္မ်ားသည္ ကၽြန္ေတာ္ခုနစ္တန္းႏွစ္က ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ေသာ အျဖစ္မ်ားျဖစ္ပါ၏။ ငယ္ေသး၍ အလုံးစုံနားမလည္ေသးေခ်။ ယခုကဲ့သို႔ အေသးစိတ္ေဖာ္ျပႏိုင္သည္မွာ ေနာင္ႀကီးလာေတာ့မွ လူႀကီးမ်ားျပန္ေျပာေသာစကားအရ ေျပာႏိုင္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

မသိန္းၿမိဳင္ႀကီးကေတာ့ ]]ေက်ာ္ဟိန္းေလး}}ကိုေပြ႕ပိုက္ကာ လမ္းတကာထြက္ဆဲ။ ေတြ႕သမၽွလူမ်ားကို သူ႕သေဘာႏွင့္သူေအာ္ဟစ္ေပးစားၿမဲ။ သူမ၏ေနာက္ဆုံးနိဂုံးခ်ဳပ္စကားမွာလည္း- ]]ငါနဲ႔ေက်ာ္ဟိန္းနဲ႔ညား}}ျဖစ္စၿမဲပင္တည္း။

ကၽြန္ေတာ္ဆယ္တန္းေအာင္ၿပီးေတာ့ ရန္ကုန္မွာ တကၠသိုလ္ဆက္ တက္ျဖစ္သည္။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ဇာတိၿမိဳ႕ကေလးႏွင့္ကင္းကြာသြားသည္ဟု ေျပာႏိုင္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ကၽြန္ေတာ္သည္ တကၠသိုလ္တက္ခ်ိန္ မွစ၍ ဇာတိၿမိဳ႕သို႔ ရက္ရွည္ရွည္ၾကာၾကာျပန္မေရာက္ေတာ့ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

ဘြဲ႕ရအၿပီးတြင္ ဘြဲ႕လြန္ဆက္တက္သည္။ ဘြဲ႕ႏွစ္ခုရအၿပီးမွာ ရန္ကုန္မွာပဲ အစိုးရအလုပ္ဝင္လုပ္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေနာက္ အိမ္ေထာင္က်သည္။ သည္လိုႏွင့္ ဇာတိရပ္႐ြာႏွင့္ကင္းကြာခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။ သုံးေလးႏွစ္ေနမွ တစ္ခါေလာက္သာ အလည္အပတ္ေရာက္ျဖစ္ေတာ့သည္။ ေရာက္ေတာ့လည္း ေလးငါးရက္(သို႔မဟုတ္)တစ္ပတ္ေလာက္သာေနျဖစ္သည္။

မသိန္းၿမိဳင္ႀကီးကေတာ့ ရွိေနဆဲပင္။ လမ္းတကာလည္ကာ လူလြတ္မွန္သမၽွကို ပါးစပ္ႏွင့္ဖူးစာေရးေပးေနၿမဲပင္။ သူမ၏နိဂုံးခ်ဳပ္စကားသည္ လည္းေျပာင္းမသြားခဲ့။ ]]ငါနဲ႔ေက်ာ္ဟိန္းနဲ႔ညား}}ၿမဲပင္တည္း။

ကၽြန္ေတာ္ေနာက္ဆုံးျမင္ေတြ႕ခဲ့သည့္အေခါက္တြင္ ေက်ာ္ဟိန္းေလးပင္ အေတာ္ႀကီးျပင္းလူလားေျမာက္ေနေပၿပီ။

+ + + + + + + + +

တစ္ႏွစ္ေႏြရာသီတြင္ တူမ်ားရွင္ျပဳပြဲရွိ၍ ေနရပ္သို႔ကၽြန္ေတာ္ျပန္ျဖစ္ခဲ့သည္။ အလႉရွိေန၍ဆယ္ရက္ၾကာေအာင္ေနျဖစ္ခဲ့သည္။

ရွင္ျပဳအလႉကို အိမ္ေရွ႕တြင္ မ႑ပ္ထိုး၍က်င္းပရာ အလႉေန႔က တစ္ရက္သာျဖစ္ေသာ္လည္း မ႑ပ္ထိုးျခင္း၊ အလႉအတြက္ျပင္ဆင္ျခင္း မ်ားအတြက္ တစ္ပတ္ေလာက္အခ်ိန္ယူရသည္။ အိမ္မွာလည္း ေဆြမ်ိဳးမ်ား လူစုံရွိေနကာ အရပ္ထဲမွလာကူၾကသူမ်ားျဖင့္ စည္ကားေနေပသည္။

ထိုပြဲတြင္ အလႉအတြက္လိုအပ္ေသာေရမ်ားကို ဆိုင္းထမ္းျဖင့္ ထမ္းကာ အေခါက္ေခါက္အခါခါ သယ္ပို႔ျဖည့္ဆည္းေပးေနေသာလူငယ္ေလး ကို ကၽြန္ေတာ္သတိထားမိလိုက္သည္။

ေက်ာ္ဟိန္း။ ႐ုပ္ရွင္မင္းသားေက်ာ္ဟိန္းအစစ္ကို အျပင္မွာျမင္လိုက္ရသကဲ့သို႔ ေက်ာ္ဟိန္းႏွင့္တူလြန္းလွေသာလူငယ္ေလး။ အနည္းငယ္ ဂင္တိုတိုရွိေသာဟန္၊ လမ္းေလၽွာက္ပုံ၊ မ်က္လုံးၾကည့္ပုံမ်ားအားလုံးက ေက်ာ္ဟိန္းႏွင့္တူလွေပသည္။

ကၽြန္ေတာ္သည္ ျမင္ျမင္ခ်င္း သူ႕ကိုသိလိုက္သည္။

]]အဲဒါ ေက်ာ္ဟိန္းေလးမဟုတ္လား မမ}}

အနားမွာရွိသည့္အစ္မႀကီးကို ေမးလိုက္သည္။

]]ဟုတ္တယ္ေလ၊ မသိန္းၿမိဳင္ႀကီးသား ေက်ာ္ဟိန္းေလးေပါ့}}

]]သူ- သူက ဘာလို႔ တကယ့္ေက်ာ္ဟိန္းနဲ႔တူေနရတာလဲဟင္}}

]]အဲဒါေပါ့ေမာင္ေလးရယ္၊ မသိန္းၿမိဳင္ႀကီး ေက်ာ္ဟိန္း႐ူး႐ူးေနတာကို ကေလးတစ္ေယာက္ရတဲ့အထိ အမွတ္မထင္ပဲ၊ ေက်ာ္ဟိန္းေလး အ႐ြယ္ေရာက္လာၿပီး တကယ့္မင္းသားေက်ာ္ဟိန္းနဲ႔ခၽြတ္ဆြတ္တူေနေတာ့ လူေတြအံ့ဩကုန္ၾကတယ္ေလ၊ တစ္ၿမိဳ႕လုံးပဲ အံ့ဩၾကတယ္}}

ကၽြန္ေတာ္တို႔ေမာင္ႏွမေျပာေနသည့္စကားမ်ားကိုၾကားကာ မ႑ပ္တြင္ေရာက္ေနသူမ်ားက မသိန္းၿမိဳင္ႏွင့္ေက်ာ္ဟိန္းေလးတို႔အေၾကာင္းကို အသစ္အဆန္းလို ျပန္ေဆြးေႏြးလာၾကေလသည္။

]]အဲဒါေပါ့ ငါ့တူရဲ႕၊ သိန္းၿမိဳင္ကေလးတစ္ေယာက္ရေတာ့ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ေယာက္က ေစာ္ကားခဲ့လို႔ဆိုတာ ရွင္းတယ္ေလ၊ ဘာမွမဆန္းဘူး၊ ေဟာ- ေက်ာ္ဟိန္းေလးအ႐ြယ္ေရာက္လာေတာ့ ေတြးစရာေတြကရွိလာေရာ၊ ေက်ာ္ဟိန္းေလးဟာ ေက်ာ္ဟိန္းနဲ႔ဘာလို႔တူ ေနရတာလဲ ဆိုတာေပါ့၊ တူတာမွ အ႐ြယ္ေရာက္လာေလ တစ္ေန႔တစ္ျခားကို တူတူလာတာ ေမာင္}}

]]မသိန္းၿမိဳင္ႀကီးနဲ႔ျဖစ္ခဲ့တဲ့လူက ေက်ာ္ဟိန္းနဲ႔တူလို႔မ်ားလားဗ်ာ}}

]]တို႔တစ္ၿမိဳ႕လုံးမွာ ေက်ာ္ဟိန္းနဲ႔တူတာ ဘယ္သူရွိလို႔တုန္းကြာ}}

]]အင္း- ဆန္းေတာ့ဆန္းတာပဲ}}

ေရထမ္းနားေနခ်ိန္တြင္ ကၽြန္ေတာ္က ေက်ာ္ဟိန္းေလးနားသြားကာ စကားေျပာခဲ့ေသးသည္။

]]ေက်ာ္ဟိန္းေလး၊ မင္းအေမမသိန္းၿမိဳင္ႀကီးေနေကာင္းလားကြ၊ အလႉကိုလာခဲ့ဖို႔ေျပာလိုက္ပါဦး၊ ငါက မင္းအေမၿခံထဲမွာ ငယ္ငယ္က ကစားခဲ့တာေပါ့၊ မသိန္းၿမိဳင္ႀကီးေတာင္ ငါ့ကိုမွတ္မိပါဦးမလားမသိဘူး}}

ကၽြန္ေတာ္စကားသြားေျပာသည္ကို ဘာမၽွျပန္မေျပာပဲ မႈံေတေတ ျပန္ၾကည့္သည္။ မႈံေတေတၾကည့္ဟန္ကပင္ ေက်ာ္ဟိန္းအစစ္ႏွင့္တူေနျပန္ ၏။

ေက်ာ္ဟိန္းေလးက ထမ္းပိုးႏွင့္ေရပုံးကိုမçကာ-

]]ကၽြန္ေတာ္ေရထမ္းရဦးမယ္}}

-ဟုဆိုၿပီး ထထြက္သြားေလသည္။

]]ေက်ာ္ဟိန္းေလးက ဘယ္သူနဲ႔မွအေရာမဝင္ဘူး၊ သူ႕ကို မသိန္းၿမိဳင္သားလို႔သိေနၾကတာကို ႀကိဳက္ပုံမရဘူး၊ သူ႕အေမက အ႐ူးမႀကီးဆို ေတာ့ ရွက္တယ္ထင္ပါရဲ႕ဟယ္}}

]]ဪ- ဒီေကာင္ေလး ေက်ာင္းေတြဘာေတြေရာ ေနရရဲ႕လား၊ စာေကာတတ္ရဲ႕လားဟင္}}

]]အရပ္ကဝိုင္းထားေပးလို႔ ေလးတန္းအထိေနဖူးတယ္၊ ခုေတာ့ သူ႕အေမကို ေရထမ္းေကၽြးေနတာပဲေလ}}

]]ဒါေတာ့ ဘယ္ဆိုးလို႔လဲ၊ သူ႕အသက္-အင္း ..ကၽြန္ေတာ္ ခုနစ္တန္းႏွစ္ေလာက္ သူ႕ကိုေမြးတာဆိုေတာ့ ၁၅ႏွစ္ေလာက္ေတာ့ရွိေရာေပါ့ေနာ္}}

+ + + + + + + + +

အလႉမွာေက်ာ္ဟိန္းေလးကိုသိခဲ့ၿပီးေနာက္ပိုင္း…  ေနာက္တစ္ႏွစ္ေလာက္အၾကာတြင္ အေမရန္ကုန္လာေတာ့ ေက်ာ္ဟိန္းေလးၿမိဳ႕ကေန ထြက္ေျပးသြားတယ္ဆိုတဲ့သတင္းကို ၾကားလိုက္ရသည္။

]]သူ႕အေမကို အျပင္အထြက္မခံဘူး၊ သိန္းၿမိဳင္က လမ္းတကာေလၽွာက္ၿပီး လူေတြကိုေပါက္ကရေလၽွာက္ေပးစားေနေတာ့ ေက်ာ္ဟိန္းေလး က ရွက္တယ္ေလ၊ သိန္းၿမိဳင္ႀကီးကလည္း သူ႕၀သီျဖစ္ေနၿပီကိုး၊ အျပင္မထြက္ပဲမေနႏိုင္ဘူး၊ သူ႕ထုံးစံအတိုင္း မိုးလင္းမိုးခ်ဳပ္ ေလၽွာက္သြား…  လူတကာကို ေပးစားေနတာပဲ၊ သားအမိႏွစ္ေယာက္က တက်က္က်က္နဲ႔၊ ၾကာေတာ့ ရွက္လို႔ထြက္ေျပးသြားတာပဲျဖစ္မွာ}}

]]မသိန္းၿမိဳင္ႀကီးက ဘာေျပာလဲအေမ၊ သူ႕သားေပ်ာက္သြားတာကို}}

]]သူ႕အေဖဆီသြားတာေနမွာေပါ့၊ သြားေပေစတဲ့}}

]]ဟင္-}}

+ + + + + + + + +

ခုေတာ့ … …  မသိန္းၿမိဳင္ႀကီး ေသရွာေလၿပီ။

ေက်ာ္ဟိန္းေလး အိမ္ကထြက္ေျပးသြားတာလည္း ဆယ္ႏွစ္ဆယ္ မိုးမကေတာ့။

]]ေက်ာ္ဟိန္းေလးလည္း လုံး၀ျပန္ေပၚမလာေတာ့ဘူးလားအေမ}}

]]မလာေတာ့ပါဘူးကြယ္}}

]]သူ႕အေမေသတာလည္း ဘယ္သိမလဲေနာ္၊ ခုဆို ေက်ာ္ဟိန္းေလးေတာင္ အသက္သုံးဆယ္နီးပါးရွိေရာ့မယ္}}

]]ဒီလိုပါပဲသားရယ္၊ ဘ၀ဆိုတာ ေမြးခ်ိန္နဲ႔ေသခ်ိန္ၾကားမွာ ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ရွင္သန္ၾကရတာ၊ ကိုယ့္ကံတရားနဲ႔ကိုယ္ေပါ့၊ ေနာက္ဆုံးေတာ့ လည္း လူတိုင္း ဒီလမ္းကိုသြားၾကရမွာပဲမဟုတ္လား၊ ႐ူးတဲ့လူေရာ၊ ေကာင္းတဲ့လူေရာ၊ သူေဌးေရာ၊ ဆင္းရဲသားေရာ¼¼ တစ္ေန႔ေတာ့ ေသၾကရ မွာခ်ည္းပဲေလ}}

အေမက သံေဝဂစကားကိုဆိုသည္။

]]ဒါနဲ႔အေမ… ေက်ာ္ဟိန္းေလးက ေက်ာ္ဟိန္းနဲ႔တူေနတာ မဆန္းလြန္းဘူးလားဟင္၊ မသိန္းၿမိဳင္ႀကီးနဲ႔ျဖစ္ခဲ့တဲ့လူဟာ ေက်ာ္ဟိန္းနဲ႔တူလို႔ မ်ားလား၊ ဒါလည္း မျဖစ္ႏိုင္ဖို႔မ်ားပါတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ၿမိဳ႕မွာ ေက်ာ္ဟိန္းနဲ႔ဒါေလာက္တူတဲ့လူမ်ိဳး ရွိမွမရွိပဲ၊ ေနာ္-အေမ}}

]]စိတ္ေပါ့သားရယ္၊ သိန္းၿမိဳင္က ေက်ာ္ဟိန္းကိုစြဲလမ္းေနတာ မဟုတ္လား၊ ေက်ာ္ဟိန္းကို သူ႕ေယာက္်ားလို႔ကို သူ႕စိတ္က သတ္မွတ္ထား တာကိုး၊ ေျမာက္ပိုင္းကြက္သစ္က မခ်ိဳေလးဟာ ကေလးေမြးေတာ့ ေမြးလာတဲ့ကေလးက ေျခႏွစ္ဖက္လက္ႏွစ္ဖက္ပါမလာဘူးေလ၊ ဒါကိုလူေတြက သူတို႔ အိမ္မွာထားတဲ့အ႐ုပ္ေၾကာင့္လို႔ေျပာၾကတယ္၊ အ႐ုပ္က သစ္သားကို ကေလး႐ုပ္ေပၚေအာင္ေဆးခ်ယ္ထားတဲ့အ႐ုပ္၊ ေျခလက္ေတြမပါဘူး၊ ဒီအ႐ုပ္ကို ေန႔တိုင္းျမင္ေနရလို႔ ေမြးလာတဲ့ကေလး ဒီလိုျဖစ္ရတာတဲ့၊ ဟုတ္-မဟုတ္ ေတာ့ ဘုရားမွသိမယ္၊ ႏိုင္ငံျခားမွာလည္း ကပၸလီ႐ုပ္ကေလးကို အိမ္ခန္းထဲမွာထားေနက် အဂၤလိပ္မတစ္ေယာက္ဟာ ေမြးလာေတာ့ အသားမည္းမည္းကပၸလီေကာင္ေလးေမြးလာတယ္ ဆိုတယ္မဟုတ္လား၊ သိန္းၿမိဳင္ႀကီးလည္း ဒီလိုေနမွာေပါ့၊ ဘယ္သူနဲ႔ျဖစ္ခဲ့ျဖစ္ခဲ့ သူ႕အာ႐ုံက သူ႕ေယာက္်ားဟာ ေက်ာ္ဟိန္းပါလို႔သတ္မွတ္ထားေတာ့ ေမြးလာတဲ့ကေလးဟာ ေက်ာ္ဟိန္းနဲ႔တူေနတာပဲျဖစ္ရမယ္၊ အမွန္ကိုေတာ့ ဘုရားမွသိမွာပဲသားေရ}}

အေမေျပာသည့္စကားကို ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားေနမိသည္။

မည္သို႔ပင္ဆိုေစ…  ေဒၚသိန္းၿမိဳင္ႀကီးသည္ ေသသည္အထိ  သူမသည္ ေက်ာ္ဟိန္းနဲ႔ညားခဲ့သည္ဟု သူ႕စိတ္ထဲမွာ ယုံၾကည္သြားခဲ့သည္။ ေက်ာ္ဟိန္းကိုသူ႕ေယာက္်ားလို႔ပင္ ေသတဲ့အထိမွတ္ယူသြားခဲ့သည္။

တကယ့္အမွန္မဟုတ္ေသာ္လည္း ႐ူးေနေသာမသိန္းၿမိဳင္ႀကီးအဖို႔ေတာ့ သူ႕တစ္ကိုယ္ေတာ္ စိတ္ခ်မ္းေျမ႕ေၾကနပ္ဖြယ္သုခကို ခံစားခဲ့ရမည္ အမွန္ပင္။

စိတ္သည္ ဆန္းၾကယ္လွေပစြ။

ကၽြန္ေတာ့္အေတြးထဲ၌ မသိန္းၿမိဳင္ႀကီး ေအာ္ဟစ္ေနက်စကားလုံးမ်ားကို ၾကားေယာင္ေနမိေလသည္။

“ငါနဲ႔ ေက်ာ္ဟိန္းနဲ႔ ညား- ဟား- ဟား- ဟား- -“

+ + + + + + + + +

                                                                               ေႏြတမာန္